آنچه در روزهای پس از اعلام نتایج مرحله اول انتخابات مجلس دهم روشن شد و مورد اتفاق جریان‌های سیاسی نیز قرار گرفت این بود که مجلس آینده با وجود یک اقلیت هر چند قابل توجه اصلاح طلب و حامی دولت اکثرا در دست اصولگرایان است.
از میان 69 کرسی دیگری که تکلیف آن به مرحله دوم انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی محول شده کارشناسان معتقدند که اکثر این کرسی‌ها نیز به اصولگرایان اختصاص خواهد یافت و به این ترتیب چانه زنی اصلاح طلبان و حامیان دولت برای تعیین رئیس آینده مجلس بیشتر به یک طنز شبیه است تا واقعیات سیاسی جامعه.
با تازگی نیز خبری در رسانه‌ها منتشر شد که حکایت از آن داشت که « نشست جمعی از منتخبان مجلس دهم با رئیس مجلس شورای اسلامی برگزار شده است.»
در این نشست درباره ترکیب هیئت رئیسه مجلس و نیز فراکسیون‌های احتمالی پارلمان در دوره دهم بحث و تبادل نظر شده است. به هر ترتیب ترکیب آینده مجلس به صورتی نیست که اصلاح طلبان غنائمی که موجود نیست را بین خود تقسیم کنند!
کارگزاران و مدیریت مجلس از بیرون
از این واقعیت که بگذریم به نکته بسیار مهم دیگری می‌رسیم که نشان از مدیریت مجلس آینده و نمایندگان راه یافته به بهارستان دهم از بیرون مجلس است.
حزب کارگزاران سازندگی به عنوان تشکلی که از پیش از انتخابات برای چیدن مهره‌های مطلوب خود در مجلس پیش رو تلاش‌های گسترده خود را با حمایت‌های دولتی آغاز کرده بود اینک با مشخص شدن ترکیب اکثریت کرسی‌ها جلسات متعددی را ترتیب داده است که در این جلسات دستور العمل آینده نمایندگان ملت به برگزیدگان ابلاغ می‌شود.
از منظر کارگزاران سازندگی نمایندگان منتخب ملت از خود اراده‌ای نداشته و بایستی مطیع دستورات حزبی و تشکیلاتی دیکته شده از سوی جلسات محفلی خارج مجلس باشند.