نقش بازی در رشد و شخصیت کودکان

مدیرعامل خانه هوش گفت: هفته گذشته درباره مفهوم بازی و انواع بازی‌های دوره کودک بحث شد این سری از برنامه لایو درباره نقش بازی در رشد و شخصیت کودکان است.

علی‌رضا خرمرودی افزود: هفته بعد در خصوص انواع بازی‌های الکتریکی، رایانه‌ای، مجازی و تهدید‌ها و فرصت‌ها بحث می‌شود.

به گزارش تابناک همدان، سری دوم از نشست‌های خانه هوش همدان در مورد نقش بازی در تربیت کودکان با موضوع نقش بازی در رشد شخصیت برگزار شد.

 

نصر اله عرفانی در خصوص بازی‌ها در ابعاد جسمانی، شناختی، اجتماعی، عاطفی و نقش‌هایی که در شکل‌گیری شخصیت کودکان می‌توانند ایفا کنند، گفت: به‌وسیله بازی کودکان فرصت جست‌وخیز، تحرک و فعالیت بدنی را کسب می‌کنند، این امر زمینه‌ساز رشد جسمانی کودکان است آن‌ها از طریق فعالیت‌های حرکتی و بازی‌های بدنی هماهنگ می‌شود و جست‌وخیزشان زمینه‌های جسمانی را به وجود می‌آورد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه پیام نور افزود: بازی‌های جسمانی علاقه ایجاد می‌کند، تحریک بدنی زمینه‌ای را فراهم می‌کند که کودکان علاقه‌مند به بازی‌های ورزشی در دوره نوجوانی و جوانی شوند و عملاً رشته‌های ورزشی را در دوره نوجوانی و جوانی انتخاب کنند و دنبال کنند.

عرفانی خاطرنشان کرد: مسئله‌ای که به‌عنوان یک هشدار به خانواده‌ها باید مطرح کرد این است که جست‌وخیز‌های کودکانه و بازی‌های جسمی درعین‌حال می‌تواند مخاطرات فیزیکی نیز به همراه داشته باشد، زیرا وقتی آن‌ها شروع به فعالیت‌های بدنی می‌کنند ممکن است صدمه‌هایی ببینند، لذا باید محیطی را در نظر گرفت که کمترین آسیب بدنی را داشته باشد و رشد بدنی را تسهیل کند.  

وی گفت: به‌ویژه تأکید می‌شود صدمات مغزی در دوره کودکی می‌تواند اثرات جبران‌ناپذیری دیرپایی بر روی کودکان برجای گذارد، لذا ضمن اینکه فضا برای بازی فراهم می‌شود باید محیط امنی در نظر گرفت که کمترین مخاطرات را در پی داشته باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور افزود: بازی‌ها علاوه بر بعد جسمانی نقش عمده‌ای در ابعاد ذهنی، شناختی و تفکر دارند و ایفاگر نقش مهمی در شکل‌گیری تفکر کودکان است، زیرا کودک هنگام بازی که درگیر وسایل بازی و همسالان می‌شود در اصل در تعامل با محیط اجتماعی و فیزیکی قرار می‌گیرند که این دادوستد کودکانه با دنیای اجتماعی و افرادی که در بازی با آن‌ها تعامل برقرار می‌کنند حس کنجکاوی را تحریک می‌کند و قدرت روبه‌رویی مسائل گوناگون را شکل می‌دهد.

عرفانی گفت: لذا بازی‌هایی که ذهن کودک را درگیر می‌کند و با مسئله روبه‌رو می‌کند منجرب رشد شناختی می‌شود و به پروش مهارت شناختی کمک می‌کند به‌خصوص در رشد شناختی حل مسئله و خلاقیت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

وی گفت: کودک هنگام بازی با مسائلی روبه‌رو می‌شود که ذهن کنجکاوانه در پی راه‌حل برای مسائل برمی‌آید و مهارت حل مسئله و خلاقیت را پروش می‌دهد؛ هنگام بازی توانایی اندیشیدن و تفکر بهبود می‌یابد و کم‌کم این تفکر غالب استدلالی به خود می‌گیرد و اندیشیدن اصلاح می‌شود و درنهایت منجرب توسعه تفکر و رشد می‌شود.

 

 

عرفانی گفت: کودک در بازی احترام گذاشتن به دیگران، رعایت نوبت، همکاری، مشارکت، سخت‌کوشی، اعتماد به نفس و. را کسب و تمرین می‌کند و می‌آموزند که قواعدی حکم فرماست و بعد‌ها در فضای اجتماعی به منصه ظهور می‌گذارند.

وی افزود: افرادی که در بزرگ‌سالی خجالتی هستند و روابط اجتماعی ضعیفی دارند افرادی‌اند که در دوره کودکی بازی اجتماعی محدودی داشتند یا هنگام بازی نقش مستقلی نداشتند که همین امر باعث شده اعتماد به نفس کمتری داشته باشند.  

عرفانی در مورد رشد عاطفی گفت: این جنبه از رشد نباید نسبت به سایر جنبه‌ها دسته کم گرفته شود کودکان هنگام بازی با اسباب‌بازی و همسالان خود احساسات خود را ابراز می‌کنند؛ خشم، غمگینی، دل‌تنگی، شادی ازجمله حالات هیجانی گوناگونی هستند که در خلال بازی‌ها فرصت بروز و ظهور پیدا می‌کند ومنجرب کاهش تنش‌های عاطفی می‌شود و به پیرایش عاطفی خود دست می‌زنند و می‌آموزند هیجانات خود را مدیریت کنند.

وی گفت: بازی‌هایی که نقش‌هایی در ابعاد اساسی رشد در جنبه‌های گوناگون را دارد تشکیل‌دهنده شاکله شخصیت انسان‌هاست، به عبارتی شخصیت افراد هنگام بازی‌های دوره کودکی شکل می‌گیرد لذا نباید کودک از بازی کردن محروم شود و حتی باید فضای بازی محیا شود، زیرا در خلال بازی شخصیت کودک شکل می‌گیرد و مشخص می‌شود.