سازمان چریک های فدایی توسط تعدادی از دانشجویان با تفکر مارکسیستی در دانشگاه تهران تشکیل شد. اعضا این سازمان که تفکری مسلحانه داشتند، معتقد بودند اصلاحات سیاسی برای برکناری حکومت پهلوی بی نتیجه خواهد بود و با همین نگاه دست به اسلحه شدند و طی چند سال توانستند اعضا خود را در شهرهای مختلف کشور حتی تا روستاها به خصوص مناطق روستایی گیلان گسترش و «تیم روستایی» هم تشکیل دهند. در این بین با دستگیری یکی از هواداران سازمان به نام هادی لنگرودی توسط ژاندارمری شهرستان سیاهکل ( که البته گفته می شود از سوی یکی از روستاییان محلی لو رفته است) تعدادی از اعضا تصمیم گرفتند در یک عملیات برای آزادسازی او به ژاندارمری سیاهکل حمله کنند.
در شامگاه ۱۹ بهمن اعضا سازمان چریک فدایی به پاسگاه حمله کردند. محمدرضا شاه با شنیدن این خبر واکنش شدیدی نشان داده و برادر خود را در رأس قوای نظامی سنگینی شامل تکاوران، بالگردها و افراد شهربانی به منطقه اعزام کرد. در عملیات نظامی و تعقیب و گریزی که در منطقه به وجود آمد، چندین سرباز ارتش و دو عضو چریک فدایی کشته و یازده نفر از اعضای سازمان چریک فدایی دستگیر شدند.
افرادی که ده نفر از آن ها اعدام و یک نفرشان زیر شکنجه ساواک جان باخت. مهدی اسحاقی و محمدرحیم سماعی، دو عضو سازمان چریک فدایی بودند که در اول اسفند در درگیری های مسلحانه کشته شدند و علیاکبر صفایی فراهانی، احمد فرهودی، محمدعلی محدث قندچی، ناصر سیف دلیل صفایی، هادی لنگرودی، شعاع الدین مشیدی، اسکندر رحیمی، غفور حسنپور اصیل، محمدهادی فاضلی، عباس دانش بهزادی، هوشنگ نیری، جلیل انفرادی و اسماعیل معینی عراقی در ۲۶ اسفند تیرباران شدند. سازمان چریک های فدایی اگرچه در این حمله مسلحانه تعدادی از اعضای خود را از دست دادند ولی از این درگیری و رو در رویی با رژیم شاه به عنوان یکی از بزرگترین عملیات مسلحانه علیه رژیم نام می برند که نشان داد حکومت شاه ضربه پذیر است. آن چه از سوی اعضا سازمان چریک فدایی به عنوان «جنبش جنگل» خوانده می شود در سال های بعد دستمایه ساخت آثاری مانند آهنگ «گنجیشکک اشی مشی» و ده ها اثر نقاشی از جمله تابلو سیاهکل در سال ۱۳۵۰ توسط بیژن جزنی (تئوریسین و از بنیانگذاران سازمان چریک فدایی» در زندان عشرت آباد شد.