به گزارش خبرگزاری تابناک کرمانشاه به نقل از ایسنا،حسین کیهانی ، به تحولات این روزهای فدارسیون دوومیدانی اشاره کرد و گفت: اگر در فدراسیون قبلی برای کاهش محرومیتم پیگیریهایی میشد، قطعا جواب میداد، اما بعید میدانم کسی پیگیر شده باشد.
وی تصریح کرد: متاسفانه مسئولین فقط به فکر محکم کردن جای پای خود و ارتقاء پستشان هستند، برای همین کسی به ورزشکار نه زمانی که میخواهد به مسابقه اعزام شود، نه زمانی که دچار مشکل میشود، اهمیتی نمیدهد.
دارنده مدال طلای رقابتهای المپیک آسیایی جاکارتا اضافه کرد: 14 سال عضو تیم ملی دوومیدانی بودم، اما در طول این مدت هیچ مسئولی را ندیدم که دلسوز ورزشکار باشد.
وی بااشاره به در پیش بودن انتخابات فدارسیون دوومیدانی، افزود: منتظرم تا رئیس جدید فدارسیون معلوم شود تا از او بخواهم برای کاهش مدت زمان محرومیتم رایزنی کند که امیدوارم این اتفاق بیفتد.
کیهانی در ادامه درخصوص وضعیت کنونیاش نیز گفت: من عاشق رشتهام هستم، برای همین در هفته حداقل چندین جلسه تمرین دارم، اما دیگر آن شور سابق را در تمریناتم ندارم چراکه آن زمان هدفم آمادگی برای مسابقات بود.
وی با تاکید براینکه حضورش در دوومیدانی را نیمه کاره رها نمیکند، افزود: در دوومیدانی آسیا به هر آنچه که هدفم بود رسیدهام، اما تمام توانم را برای حضور در مسابقات جهانی و المپیک 2020 گذاشته بودم که به آن نرسیدم، برای همین کارم را نیمه تمام رها نمیکنم و پس از پایان دوره محرومیتم با قدرت تمام بازخواهم گشت.
دونده استقامتی تیم ملی ایران در پاسخ به اینکه آیا پس از چهار سال از نظر سن و قدرت بدنی توانایی حضور در میادین بزرگ را دارد، گفت: من اکنون 28 ساله هستم، یک دونده استقامتی حداقل تا 37 سالگی میتواند بصورت حرفهای به فعالیتش ادامه دهد و تنها چیزی که او را از پای درمیآورد، تضعیف روحی و روانی است.
وی تاکیدکرد: از نظر جسمی این توانایی را دارم که پس از چهارسال بازهم با شدت به فعالیت حرفهای ادامه دهم. از نظر روحی هم به تضعیف روحی و روانی که همواره از سوی مسئولین بوده عادت کردهام و دیگر این مسائل برایم مهم نیست.
کیهانی اضافه کرد: همانظور که برای مسابقات آسیایی جاکارتا کسی کمکم نکرد و به تنهایی رفتم و مدال طلا گرفتم، اگر در این چهار سال هم کسی کمک نکند، باز پیش میروم.