چند سال است داریم فریاد می زنیم یکی از دلایل این همه بدبختی و فلاکتی که گرفتارش هستیم ، بزرگی و فربهی دولت و بالاتر از آن تمرکز همه اختیارات در مرکز است ، اما گوش شنوایی وجود ندارد. از شاخص های اقتصادی و سیاسی که بگذریم ، مایلم از عالم فرهنگ مثالی بزنم تا اثبات کنم ، این دلیل را باید جدی گرفت.
روز افتتاحیه نمایشگاه بین المللی کتاب ، نماینده ناشران استان پشت تریبون رفت و از وضعیت مدیریت فرهنگی استان گلایه کرد . شاه بیت سخنان او این بود که چرا همه نشرهای کتاب در تهران صورت می گیرد و البته بدنبال این مساله ، براحتی اثبات نمود ، وقتی که مجوز های نشر کتاب همگی از تهران است ، یقینا نشر کتاب ها هم از تهران خواهد بود. همین مثال ساده را بگیرید تا برسید به اعطای مجوز دهها فعالیت فرهنگی و هنری و ادبیاتی و ..
خروجی اینها چه میشود ، همین میشود که استاندار پشت همان تریبون می گوید روزگاری در شیشه گرخانه تبریز 26 کتابفروشی بود اما اکنون شده 6 تا. وزیر ارشاد هم می گوید هکذا.
بله .وقتی همه نخ ها به تهران وصل باشد و استان ها با این همه پتانسیل و ظرفیت تقریبا هیچ انگاشته شوند ، قطعا این بروکراسی به عاملی برعلیه توسعه استان در همه زمینه ها تبدیل خواهد شد .البته جناب وزیر حتی پاسخ این مطالبه منطقی ناشران کتاب را هم نداد تا هم از سانترالیسم خودش دفاع کند و بعد هم در مقام رد گم کنی ، دنبال پرتغال فروش بود تا باید چرا میانگین مطالعه کتاب در ایران شده 13 دقیقه .
غلامرضا منصوری