تکيه بر ظرفيت هاي داخلي و اصلاح سبک زندگي براي رشد و تعالي، راهبردي مبنايي است که بدون استثنا همه کشورها و جوامع موفق آن را در دستور کار خود داشته اند، صرف نظر از آنکه زمينه استفاده از امکانات و کمک هاي خارجي برايشان فراهم بوده، يا گرفتار تنگنا و محاصره و تحريم بيگانگان قرار داشته اند.
به خصوص در موقعيت دوم، نگاه به درون، راهبردي اجتناب ناپذير است که همه سياست ها و برنامه ها در راستاي آن تعريف و اجرا مي شوند و استفاده هوشمندانه واژه «استقلال» در شعار مبنايي انقلاب اسلامي، ناظر به همين رويکرد است؛ بديهي است که انتخاب اين رويکرد، يا ترويج و دفاع از آن، هرگز به معني اعتقاد به قطع رابطه يا عدم تعامل با جهان خارج نيست و در جاي خود استفاده از ظرفيت هاي تعامل عزتمندانه با جهان خارج تکميل کننده مسير رشد و پيشرفت است.
براي کشوري مانند ايران که با پاره کردن زنجير اسارت استعمار نوين و قطع دست تطاول قدرت هاي جهاني از منافع ملي، سوداي پايه گذاري تمدن نوين اسلامي و ايجاد الگويي از جامعه مستقل در قلب انبوهي از کشورهاي وابسته و سرسپرده را در سر مي پروراند، راهبرد «نگاه به درون»، اهميت مضاعفي دارد.
اين اصل اساسي حتي در شرايطي که کمترين مزاحمتي از طرف بيگانگان وجود داشته باشد، هم منطقي ترين سياست ممکن است، چه برسد به شرايطي مانند وضعيت فعلي کشور که براي گرفتن حق غصب شده ناشي از تحريم هاي ظالمانه، بايد با زياده خواهان و دشمنان مذاکره و چانه زني داشته باشيم، که در اين هنگام، اين راهبرد، اهميتي حياتي يافته و در حکم «شاه کليد» موفقيت است.
آمريکا به عنوان ابرقدرتي که بيشترين ضربه را از تأسيس نظام جمهوري اسلامي دريافت کرده در طول سي وچند سالي که از پيروزي انقلاب اسلامي مي گذرد، بيشترين هجمه و دشمني را با مردم و نظام اسلامي ايران داشته است. قدرت سلطه جويي که با استفاده از همه توان ارتباطي و مالي و نظامي تلاش کرده با محاصره و هجومي همه جانبه (تا آنجا که قادر به انجام آن بوده است) براي جمهوري اسلامي ايجاد مشکل و دردسر درست کند و در حال حاضر هم در آوردگاه مذاکرات هسته اي طرف اصلي دعوا به شمار مي آيد. مذاکراتي که در آن نوع واکنش مسئولان نظام جمهوري اسلامي به اقدامات ضد ايراني، نظام سلطه و به صورت مشخص، تحريم هاي ظالمانه اي که مستقيم يا غيرمستقيم به دشمني آمريکا مربوط مي شود، تعيين کننده نوع برخورد آن ها در مذاکرات است و طبيعي است که اين تصوير هراندازه انسجام و اقتدار و صبر و صلابت بيشتري از ايران اسلامي نشان دهد، به انفعال دشمن مي انجامد و در مقابل هراندازه نمايانگر استيصال و انفعال و آسيب پذيري و خستگي ما باشد، بر زياده خواهي و جسارت جبهه مقابل مي افزايد.
تأکيد همواره رهبر فرزانه انقلاب اسلامي بر تکيه بر ظرفيت هاي داخلي و ترسيم راهبردها و سياست هاي ايمن ساز و قدرت افزايي همچون اقتصاد مقاومتي و توصيه مؤکد و هميشگي ايشان بر حفظ عزت و اقتدار ملي و پرهيز از نشان دادن ضعف و انفعال، در کنار يادآوري هاي مداوم ايشان از بدعهدي و زياده خواهي و کينه جويي دشمن، مسائلي است که بايد در رويارويي ديپلماتيک با جبهه آمريکايي مدنظر قرار مي گرفت؛ مسئله مهمي که در قول و عمل بعضي از مسئولان عالي دولت به ويژه رئيس جمهور محترم، کمتر ظهور و بروز يافته است، بلکه بيشتر پالس هاي دريافتي دشمن از اين بخش، تأييدکننده تأثير اقدامات خصمانه اش بر جمهوري اسلامي بوده و متأسفانه در جاي جاي اظهارات برخي مسئولان دولتي هرگونه گشايشي در تنگناهاي جاري کشور به رفع تحريم ها منوط مي شود تا جايي که علاوه بر مشکلات اقتصادي، حالا حل مشکلات زيست محيطي و آب خوردن مردم هم به آن گره زده شده و حکم «شاه کليد» يافته است و کيست که نداند دشمن زياده خواه در برابر چنين حريفي، براي خود حدومرزي نمي شناسد و با فرض محال، امتيازات دريافتي ما از چنين مذاکره اي، کليدي نخواهد بود که قفل هاي بزرگ را باز کند.
علیرضا قربانی- خراسان
