یادداشت
حوادث تروریستی چند ساعت پیش در حرم امام خمینی و ساختمان مجلس شورای اسلامی واکنش بسیاری از کاربران فضای مجازی را به همراه داشت.
حوادث تروریستی چند ساعت پیش در حرم امام خمینی و ساختمان مجلس شورای اسلامی واکنش بسیاری از کاربران فضای مجازی را به همراه داشت.
هرچند این نخستین حادثه تروریستی در قلب پایتخت ایران از دهه 60 تا کنون است که اتفاق می افتد اما موضوع تروریسم همیشه با تهدید مرزهای ایران و همچنین به شهادت رساندن نیروهای مدافع مرزی در ذهن مردم ایران حضور داشته است.
این که چگونه تروریست ها چگونه توانسته اند از گیت های امنیتی مجلس وارد شوند و یا اصالتا هویت آنها چه بوده است، چرا مجلس را انتخاب کرده اند ؟ از کدام گروهک تروریستی بوده اند و چرا این ایام را برای این عملیات انتخاب نموده اند و دهها پرسش دیگر..
قطعا می بایستی بعدها توسط تحلیلگران مسائل امنیتی مورد بحث واقع گردد اما یک نکته مهم در لابلای مواجهه رسانه ها ویالاتراز آن فعالین سیاسی کشور با این پدیده وجود داشت که هم به دور از انصاف می نمود وهم بنوعی نشان از عدم توسعه فرهنگ سیاسی برخی ها داشت.
برخی از فعالین سیاسی با مستمسک قرار دادن این حوادث ، متهم ردیف اول این مسائل را دولت وبخصوص وزیر محترم اطلاعات معرفی نموده و با ادبیاتی تحقیرآمیز به کینه گشایی از نتیجه انتخابات 29 اردیبهشت پرداخته اند .
اهمیت داستان فراتر از آن چیزی است که بتوان آن را وسیله ای برای تسویه حساب سیاسی قرار داد.
امروز امنیت کل کشور ایران با علامت سوال مواجه شده است و بایستی هر نفر از این 80 میلیون ایرانی خود را در مقابل چنین رویدادی مسئول دانسته و با داغداران این حادثه اعلام همبستگی و همدردری نمایند.
در کلام و گفتار ایشان هر 41 میلیون نفری که رای داده اند محترم اند و در پیشگاه خداوند ماجور .