در روزهای گذشته آقایان رئیسی و قالیباف از طرح خود برای ایجاد 5 میلیون شغل در طول 4 سال گفتند. این وعده انتقادات زیادی را به همراه داشت. اما براستی آیا این وعده‌ها ممکن و قابل تحقق است!؟
برخی به حق گفتند تحقق این حرف با مطالعات علمی روز دنیا غیر ممکن است. برخی گفتند برای تحقق چنین هدفی باید به رشد اقتصادی 15 درصد برسیم و چنین چنان که طبق محاسبات علمی نشدنی است. برخی به عادت همیشگی شان زبان به کنایه گشودند و گفتند این آقایان یا عدد و رقم متوجه نمی شوند یا نمی دانند شغل ایجاد کردن یعنی چه!?
و برخی قیاس به نفس کردند و گفتند این وعده هم مثل 4 میلیون شغلی که آقای روحانی در سال 92 وعده اش را داده بود تنها از صنعت گردشگری ایجاد کند، صرفا شعاری تبلیغاتی است.
به نظر می رسد این انتقادها هم از آثار وادادگی فرهنگی برخی آقایان است که برای سنجش امکان و عدم امکان هر سخنی چشمشان به دهان غربی هاست. بهتر اینکه این آقایان را دعوت می کنیم نیم نگاهی به آمار و ارقام رسمی دفاع مقدس بزنند چرا که اینها دیگر شعار نیست! خیالبافی نیست و همه "مستند" است.
آقایان! داریم از آنچه "محقق شده" است سخن می گوییم:
قواعد جنگی که مبتنی بر روش های "کاملا علمی" بود می گفت با توجه به مقایسه توان نظامی دو طرف، نوپایی نظام جمهوری اسلامی و ... عراق 10 روزه به تهران می رسد. آمریکا هم طبق همین "محاسبات علمی" به صدام همین وعده را داده بود. خوب روی کاغذ هم همین طور بود.
به گوشه ای از این نابرابری توان دو کشور نگاه کنید. بخشی از توان نظامی عراق در ابتدای جنگ بدین صورت بود:
نيروي زميني: 195000 تا 220000 نفر، نيروي هوايي و پدافند هوايي: 25000 نفر، نيروي دريايي: 7000 نفر، پليس و گارد مرزي: 42000 نفر، شامل 12 لشكر، متشكل از 5 لشكر زرهي، 2 لشكر مكانيزه و 5 لشكر پياده و همچنين 3 تيپ نيروي مخصوص و نيروهاي گارد رياست جمهوري و حدود 20 تيپ مرزي سازمان يافته بود. نيروي هوايي ارتش عراق با 9 پايگاه هوايي و 14 اسكادران هواپيماي شكاري ـ بمب‌افكن و ترابري، داراي 366 هواپيماي نظامي، 400 هلي‌كوپتر و همچنين 400 توپ ضدهوايي و چند تيپ موشكي زمين به هوا بود. اين نيرو داراي 872 نفر خلبان عملياتي بود كه از اين تعداد حدود 450 نفر آنها قادر به پرواز با هواپيماهاي جنگنده بودند، 3100 تانك، 2300 نفربر. توپخانه صحرايي با 1500 قبضه توپ حدود 400 توپ ضدهوايي.
در مقابل وضعیت ارتش ایران را از زبان سرلشكر قرني -كه دولت موقت وي را در روز 24 بهمن1357، يعني تنها سه روز پس از پيروزي انقلاب اسلامي به رياست ستاد ارتش منصوب كرده بود- بخوانید.
وی با حضور در دفتر ستاد و مشاهده اوضاع ارتش گفت: «اينك وارث يك ارتش از هم پاشيده هستيم. اكنون ارتش دچار وضع نابسامان و از هم پاشيده‌اي است. در ستاد كل ارتش، هيچ‌كس نيست. وضع ما در ارتش بحراني است.
طبق این محاسبات و با چراغ سبزی که آمریکا برای حمایت همه جانبه از رژیم بعث عراق داده بود "محاسبات علمی" می گفت مقاومت در برابر این لشگر ناممکن است و صدام 10 روزه تهران را تصرف خواهد کرد.
این محاسبات فقط یک ایراد کوچک دارد. "جهاد" در این گونه مدیریت جایگاهی ندارد. این مدیریت می گوید اگر دشمنی با چنین توان رزمی ای غافلگیرانه به شهرهای مرزی شما حمله کرد زمین بدهید و زمان بخرید... اما شهید جهان آرا این معادلات را عوض کرد. خروجی مدیریت او آن شد که چند جوان برومند، این لشگرِ تا بن دندان مسلح را 34 روز در خرمشهر زمین گیر کردند...
شهید حاج ابراهیم همت وقتی داشت نقشه عملیات را برای فرماندهان توضیح می داد از شدت خستگی بارها روی نقشه خوابش می برد. محاسبات علمی ای که برخی خیلی روی آن تکیه دارند برای چنین مدیریتی جوابگو نیست! همان گونه که برای دستیابی ایران به تکنولوژی هسته ای، غنی سازی 20درصد، پیشرفتهای عجیب در حوزه ی نانو و ... در قرنطنه‌ی علمی که برای ما ایجاد کرده بودند پاسخی نداشت.
دکتر قالیباف گفت: ما داریم از یک جهاد اقتصادی حرف می زنیم. به نظرم این دوستان اول سعی کنند معادلاتی که حاج باقر و همرزمانش در دفاع مقدس و پس از آن با روش "مدیریت جهادی" برایش راه حل پیدا کردند را با روشهای مدیریتی خودشان به جواب برسانند بعد درباره این ادعا اظهار نظر کنند. او هنوز از انقلابی بودن پشیمان نشده است و به مدیریت جهادی باور دارد. او از مدیریتی سخن می گوید که شما در آن هیچ تخصصی ندارید پس لطفا کمی خویشتن دار باشید.
