در حالی که در کشور انتخاب روش زایمان به دو صورت سزارین و طبیعی با هماهنگی بیمار انجام می شود در یزد اما پزشکان اصرار عجیبی به زایمان طبیعی دارند که تاکنون عواقب فاجعه باری داشته است.
به گزارش تابناک یزد؛ اگر در چند ماه اخیر به بیمارستان های یزد سری زده باشید و با زنان باردار گفتگو کنید متوجه خواهید شد برخلاف اکثر بیمارستان های کشور پزشکان یزدی اصرار عجیبی بر زایمان به روش طبیعی دارند.
در حالی که در بیمارستان های شهری مثل تهران اکثر پزشکان روش زایمان را با هماهنگی و مشاوره پزشکی با مادر انتخاب می کنند ولی در یزد از مشاوره خبری نیست و بیمار محکوم به انتخاب اجباری روش طبیعی است.
با شروع به کار وزارت بهداشت دولت یازدهم یکی از برنامه هایی که به شدت مورد توجه وزیر جدید قرار گرفت گسترش زایمان طبیعی بود. در اولین اقدام زایمان طبیعی در بیمارستـانهای دولتی رایگان شد این در حالی است که رفته رفته ابعاد مختلف این طرح بیشتر مشخص شد تا آنجا که به پزشکان متخصص زنان و مامایی ابلاغ گردیده چنانچه آمار زایمان های آن ها به روش سزارین از حد خاصی تجاوز کند مجازات خواهند شد کما اینکه بر مبنای اعلام رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز این مجازات برای 3 نفر از متخصصان زنان و مامایی شیرازی اعمال شده است. بر مبنای اصول اخلاق پزشکی و منشور حقوق بیمار به این پرسش پاسخ داده می شود که آیا بیمار در انتخاب روش درمان حق مشارکت دارد؟ آیا تصمیم یک جانبه برای بیمار بدون در نظر گرفتن نظر وی پایمال کردن حق بیمار و نادیده گرفتن اخلاق پزشکی نیست؟
جهت پاسخ به این ابهامات به سراغ منشور حقوق بیمار، مصوب وزارت بهداشت رفتیم. این منشور هم اکنون جهت اطلاع بیماران از حقوق خود در بسیاری از بیمارستان های دولتی نصب شده است و یک نسخه از هم در وبسایت این وزارتخانه موجود است. بند سوم این منشور حق انتخاب بیمار را بدین شکل محترم شمرده است. «حق انتخاب و تصمیم‌گیری آزادانه بیمار در دریافت خدمات سلامت باید محترم شمرده شود.» در تبصره 3-1-4 درباره محدوده انتخاب بیمار گفته است: «قبول یا رد درمان های پیشنهادی پس از آگاهی از عوارض احتمالی ناشی از پذیرش یا رد آن مگر در موارد خودکشی یا مواردی که امتناع از درمان شخص دیگری را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد» بنابراین بر مبنای منشور حقوق بیمار، قبول یا رد آگاهانه روش های درمانی جزیی از حقوق بیمار است. استثنائات این تبصره نیز ربطی به سزارین ندارد. به عنوان مثال بیمار مبتلا به ابولا نمی تواند روشی درمانی را انتخاب کند که بقیه افراد جامعه در معرض ابتلا به این بیماری قرار بگیرند. بنابراین انجام سزارین بر مبنای خواست بیمار نه تنها منافاتی با منشور حقوق بیمار ندارد بلکه انجام زایمان طبیعی بر خلاف میل و رضایت بیمار واضحا در تضاد با بند سوم این منشور است.
واقعیت آن است که زایمان طبیعی علی رغم ایمن تر بودن دارای خطراتی نیز هست. همانگونه که سزارین ممکن است عوارض زیادی داشته باشد زایمان طبیعی نیز ممکن است دارای عوارض ناخواسته ای همچون پارگی یا پرولاپس واژن، بی اختیاری ادراری، زایمان دیررس و عوارض جنینی آن و... باشد. با وجود ایمنی بیشتر زایمان طبیعی ممکن است مادرانی باشند که عوارض ناخواسته سزارین را به عوارض زایمان طبیعی ترجبح دهند بنابراین نباید این دسته از مادران را از حق انتخاب خود محروم کرد. نتیجه اینکه با وجود تاکیدات منابع پزشکی بر ایمن تر بودن زایمان طبیعی باید خواست مادران در انتخاب شیوه ی زایمان را نیز مد نظر داشت. ضمن اینکه اقدام وزارت بهداشت در رایگان کردن زایمان طبیعی در جهت گسترش این شیوه از زایمان کار پسنیده ای است اما به دلایل فوق الذکر اجبار مادران و پزشکان به شیوه ای خاص از زایمان ضمن سلب حقوق بیمار می تواند به دلیل بروز استرس زیاد در مادران اثرات نامطلوبی بر وضعیت سلامت مادران و نوزادان داشته باشد. انتظار می رود وزارت بهداشت به جای پلیسی کردن فضای سلامت با آموزش های گسترده در دوره ی بارداری، فراهم کردن زیر ساخت های سخت افزاری مناسب جهت زایمان طبیعی از قبیل تجهیز و نوسازی زایشگاهها در حد استاندادهای بین المللی، اقدامات فرهنگی و تبلیغاتی مناسب باعث کاهش درخواست مادران جهت انجام سزارین شود.
در حالی که در بیمارستان های شهری مثل تهران اکثر پزشکان روش زایمان را با هماهنگی و مشاوره پزشکی با مادر انتخاب می کنند ولی در یزد از مشاوره خبری نیست و بیمار محکوم به انتخاب اجباری روش طبیعی است.
با شروع به کار وزارت بهداشت دولت یازدهم یکی از برنامه هایی که به شدت مورد توجه وزیر جدید قرار گرفت گسترش زایمان طبیعی بود. در اولین اقدام زایمان طبیعی در بیمارستـانهای دولتی رایگان شد این در حالی است که رفته رفته ابعاد مختلف این طرح بیشتر مشخص شد تا آنجا که به پزشکان متخصص زنان و مامایی ابلاغ گردیده چنانچه آمار زایمان های آن ها به روش سزارین از حد خاصی تجاوز کند مجازات خواهند شد کما اینکه بر مبنای اعلام رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز این مجازات برای 3 نفر از متخصصان زنان و مامایی شیرازی اعمال شده است. بر مبنای اصول اخلاق پزشکی و منشور حقوق بیمار به این پرسش پاسخ داده می شود که آیا بیمار در انتخاب روش درمان حق مشارکت دارد؟ آیا تصمیم یک جانبه برای بیمار بدون در نظر گرفتن نظر وی پایمال کردن حق بیمار و نادیده گرفتن اخلاق پزشکی نیست؟
جهت پاسخ به این ابهامات به سراغ منشور حقوق بیمار، مصوب وزارت بهداشت رفتیم. این منشور هم اکنون جهت اطلاع بیماران از حقوق خود در بسیاری از بیمارستان های دولتی نصب شده است و یک نسخه از هم در وبسایت این وزارتخانه موجود است. بند سوم این منشور حق انتخاب بیمار را بدین شکل محترم شمرده است. «حق انتخاب و تصمیم‌گیری آزادانه بیمار در دریافت خدمات سلامت باید محترم شمرده شود.» در تبصره 3-1-4 درباره محدوده انتخاب بیمار گفته است: «قبول یا رد درمان های پیشنهادی پس از آگاهی از عوارض احتمالی ناشی از پذیرش یا رد آن مگر در موارد خودکشی یا مواردی که امتناع از درمان شخص دیگری را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد» بنابراین بر مبنای منشور حقوق بیمار، قبول یا رد آگاهانه روش های درمانی جزیی از حقوق بیمار است. استثنائات این تبصره نیز ربطی به سزارین ندارد. به عنوان مثال بیمار مبتلا به ابولا نمی تواند روشی درمانی را انتخاب کند که بقیه افراد جامعه در معرض ابتلا به این بیماری قرار بگیرند. بنابراین انجام سزارین بر مبنای خواست بیمار نه تنها منافاتی با منشور حقوق بیمار ندارد بلکه انجام زایمان طبیعی بر خلاف میل و رضایت بیمار واضحا در تضاد با بند سوم این منشور است.
واقعیت آن است که زایمان طبیعی علی رغم ایمن تر بودن دارای خطراتی نیز هست. همانگونه که سزارین ممکن است عوارض زیادی داشته باشد زایمان طبیعی نیز ممکن است دارای عوارض ناخواسته ای همچون پارگی یا پرولاپس واژن، بی اختیاری ادراری، زایمان دیررس و عوارض جنینی آن و... باشد. با وجود ایمنی بیشتر زایمان طبیعی ممکن است مادرانی باشند که عوارض ناخواسته سزارین را به عوارض زایمان طبیعی ترجبح دهند بنابراین نباید این دسته از مادران را از حق انتخاب خود محروم کرد. نتیجه اینکه با وجود تاکیدات منابع پزشکی بر ایمن تر بودن زایمان طبیعی باید خواست مادران در انتخاب شیوه ی زایمان را نیز مد نظر داشت. ضمن اینکه اقدام وزارت بهداشت در رایگان کردن زایمان طبیعی در جهت گسترش این شیوه از زایمان کار پسنیده ای است اما به دلایل فوق الذکر اجبار مادران و پزشکان به شیوه ای خاص از زایمان ضمن سلب حقوق بیمار می تواند به دلیل بروز استرس زیاد در مادران اثرات نامطلوبی بر وضعیت سلامت مادران و نوزادان داشته باشد. انتظار می رود وزارت بهداشت به جای پلیسی کردن فضای سلامت با آموزش های گسترده در دوره ی بارداری، فراهم کردن زیر ساخت های سخت افزاری مناسب جهت زایمان طبیعی از قبیل تجهیز و نوسازی زایشگاهها در حد استاندادهای بین المللی، اقدامات فرهنگی و تبلیغاتی مناسب باعث کاهش درخواست مادران جهت انجام سزارین شود.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
مرسی تابی جون از اطلاع رسانیت-عاشق یزدی ها م که کلا کارشون درسته