پژوهشگر تاریخ معاصر با بیان اینکه هدف از کشتار مردم در قیام گوهرشاد بریدن از کل دوران فرهنگ اسلامی و رسیدن به کاروان تمدن غرب با زور رضاشاه بود، تصریح کرد: حکومت رضاخان برای عملی کردن این کار ابتدا سنگرهای دفاع از این مساله را از بین برد و از سال 1304 برای تضعیف روحانیت به‌عنوان سنگر دفاع از ارزش‌های اسلامی برنامه داشتند.
رجبی دوانی با بیان اینکه محدودیت لباس و تأسیس حوزه علمیه و دستگیری مدرس و قتل مشکوک مرحوم اصفهانی همگی پیش‌درآمدهای کشف حجاب بود گفت: در سال 1313 دستورالعمل محدودیت مضاعف لباس روحانیون اعمال شد که به‌تدریج باعث شد واکنش لازم نسبت به کشتار مردم در مسجد گوهرشاد ایجاد نشود.
وی با اشاره به برخی وقایعی که پس از کشف حجاب در کشور رخ داد، گفت: برگزاری جشن‌های مختلط، راه‌اندازی کارناوال و گرداندن زنان بدنام شهر در روز عاشورا، ابلاغ به شهرها و روستاها در عدم اجازه به ورود زنان محجبه در معابر و حتی مکان‌های عمومی زنانه، و منع حجاب چادر برای زنان به جز زنان بدکاره از جمله اقداماتی بود که به‌تدریج نفرت و انزجار عمومی را نسبت به رضاشاه به وجود آورد.
این پژوهشگر تاریخ معاصر ایران به تبعات این اقدام اشاره کرد و افزود: از بین رفتن مشروعیت رژیم رضاشاه، ابراز انزجار گروه‌های مذهبی و دولتمردان برجسته نظیر مخبر السلطنه هدایت و محسن صدر، وزیر دادگستری شاه در کتاب خاطراتشان سبب شد مردم در زمان رفتن رضاشاه از ایران علی‌رغم ناخشنودی از حضور متفقین در کشور خوشحال باشند.
رجبی دوانی با بیان اینکه بعد از واقعه کشف حجاب هیچ شخصیت برجسته ملی باقی نمانده بود که مردم را علیه بیگانگانی که کشور را اشغال کرده بودند، بسیج کند گفت: به همین علت مقاومتی از سوی مردم دیده نشد و در طول 5 سال اشغال کشور مقاومت مسلحانه‌ای از طرف مردم یا مسلحین دیده نمی‌شد و ادبیات مقاومت هم وجود نداشت و به دلیل کنار زدن روحانیون، متفکران دینی حضور سیاسی اجتماعی نداشتند و زمینه برای بروز انحرافیونی مثل شریعت سنگلجی باز شد.
وی مهم‌ترین فراز این اقدامات در کشف حجاب را ممنوعیت حجاب به بهانه آزادی زن و حضور او در جامعه و دانشگاه‌ها و ادارات دانست و تأکید کرد: منزلت تاریخی و اجتماعی زنان به نحو بسیار مؤثری بعد از واقعه کشف حجاب از بین رفت و مخدوش شد.
این نویسنده آثار تاریخی با تأکید بر اینکه تجدد و حضور فرهنگی زنان دروغ مسلم تاریخی است که تاکنون کسی به آن نپرداخته گفت: این دروغ تاریخی باید توسط تاریخ‌نگاران به نحو مبسوط بیان شود.
رجبی دوانی همچنین به کتاب «فرهنگنامه زنان ایرانی و پارسی‌گو» اشاره کرد و افزود: این کتاب مشتمل بر شرح‌حال 920 زن حاضر در عرصه‌های مختلف اجتماع است که به رشته تحریر درآمده است.
منبع: فارس
