خشکسالی منطقه حفاظت شده درمیان از توابع خراسان جنوبی را تهدید می کند

« محمد دادی»   افزود: کاهش پوشش گیاهی مهم ترین آسیب ناشی از خشکسالی در منطقه حفاظت شده شهرستان درمیان است.
وی از روستاییان خواست برای جلوگیری از خسارت احتمالی حیات وحش به مراتع و باغ ها نسبت به حصارکشی باغ ها و مراتع خود اقدام کنند.
وی گفت: برگزاری ایستگاه نقاشی و انشا نویسی با موضوع محیط زیست، دیدار با مسئولان و خانواده شهدا، غباروبی گلزار شهدا، بازدید مسئولان از منطقه حفاظت شده ، پاکسازی طبیعیت از زباله، برگزار کارگاه آموزشی با موضوع حفاظت از محیط زیست و ... از جمله برنامه هفته محیط زیست(16الی 21خرداد) این شهرستان است.
این مسئول بیان کرد: منطقه حفاظت شده درمیان زیستگاه بیش از 50 گونه جانوری کمیاب و منحصر بفرد نژادی است که قوچ اوریال یکی از این جانوران است.
دادی با بیان اینکه قوچ اوریال درمیان، شهرتی جهانی دارد و فقط در ایران و در منطقه حفاظت شده شهرستان یاد شده یافت می شود، اظهارکرد: حدود یک هزار و 500 راس از این حیوان در منطقه حفاظت شده درمیان زندگی می کنند.
وی با اشاره به اینکه پرنده هوبره نیز در شهرستان رو به انقراض است، گفت: افرادی که نسب به شکار هر قطعه از این پرنده اقدام کنند، 200 میلیون ریال جریمه می شوند.
وی چرای بی رویه دام، ممیزی نکردن مراتع، تخریب و تصرف اراضی، بهره برداری رقابتی و بیش از حد از منابع گیاهی و نداشتن نیروی انسانی کافی را از جمله مشکلات این منطقه ذکر کرد.
منطقه حفاظت شده درمیان در فاصله 20 کیلومتری شهر اسدیه مرکز این شهرستان قرار دارد و دارای جاذبه‌های طبیعی و زیست محیطی منحصر به فردی است که برای جذب گردشگر علاوه بر معرفی بیشتر، نیازمند حمایت مسئولان است.
منطقه یاد شده با مصوبه شماره 284 شورای عالی محیط زیست در 12 بهمن 1386با وسعت 84 هزار و 39 هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
منطقه حفاظت شده درمیان از گذشته های دور به دلیل دارا بودن قابلیت های فراوان بویژه وجود گله های قوچ و میش مطرح بوده است.
این منطقه به علت داشتن مراتع زیبا و تپه ماهورهای متعدد می تواند مامن مناسبی برای پرورش قوچ و میش وحشی در خراسان جنوبی باشد.
منطقه یادشده در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار دارد و تقریبا تمامی پدیده های طبیعی مثل کوه، تپه، چشمه، رودخانه و قنات های مختلف در آن به چشم می خورد و منطقه آب و هوای گرم و خشک دارد و در نواحی کوهستانی به علت ریزش باران و برف از آب و هوای معتدل تری برخوردار است.
طبیعت بکر درمیان، وجود آبشار و چشمه معدنی آب ترش، قلعه باستانی حسن صباح و چنار هزار ساله « دوشنگان» بر ارزش منطقه افزوده است.
حیات وحش این منطقه شامل پستانداران مختلف از جمله قوچ و میش، گربه پالاس، گرگ، روباه، شغال، کفتار، خرگوش، تشی و انواع موش و پرندگان مختلفی از جمله کبک، تیهو، کبوتر چاهی، قمری، عقاب دشتی، عقاب طلایی، دلیجه، هما و کرکس است.
در این منطقه آهو نیز وجود دارد ولی با جمعیت پراکنده، بسیار اندک.
قیچ، نسترن وحشی، اورمک، اسپند، گز، کما، زول، کلاه میرحسن، پرند، خارشتر، نخود وحشی، گون، گل ماهور، گل میمون، زنبق، آویشن، مریم گلی، یال اسبی، پوا، چوبک، خارگونی، کاهوی وحشی، چرخه، کنگر، شکر تیغال، گل گندم، درمنه و تلخه از جمله پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده درمیان است.
نام این منطقه از بزرگترین روستای پیرامون منطقه، یعنی روستای « درمیان» گرفته شده است.
تاکنون هیچگونه سرمایه گذاری برای امر گردشگری در داخل منطقه صورت نگرفته که این منطقه برای جذب گردشگر نیازمند معرفی بیشتر و حمایت مسئولان استانی است.