عضو کمسیون صنایع مجلس:
به گزارش تابناک تبریز نماینده شبستر که در میزگرد “رکود و تأثیرات متقابل آن بر بودجه”تسنیم سخن میگفت حرفای جالبی زده که در ادامه به آن می پردازیم.
به گزارش تابناک تبریز نماینده شبستر که در میزگرد "رکود و تأثیرات متقابل آن بر بودجه”تسنیم سخن میگفت حرفای جالبی زده که در ادامه به آن می پردازیم.
مجلس درگیر جریانات سیاسی است/بدترین سیستم بانکی را داریم
مجلس هم عملکردش دسخوش جریانات سیاسی می شود، افراط و تفریط در تصمیم گیری هایش وارد می شود، اما حوزه نظارتی که آقای آشتیانی اشاره کردند، ببینید نظارت وظیفه دوم مجلس است، مجلس نظارتی هم اگر دارد بیشتر در اجرای قوانینی که مصوب می کند باید داشته باشد؛ اگر منطقی نگاه کنیم می گوییم مگر مملکت دستگاه نظارتی ندارد، قوه قضاییه، بازرسی کل کشور، سازمان حسابرسی، حراستها هستند، پس اساسا ضعف این نظارتها است که مجلس مجبور می شود طرح تفحص را داشته باشد، مانند قرارداد دکل های نفت که خودمان انجام دادیم. اساس مسئله مدیریت است تا مدیریت لنگ می زند نمی توان کاری کنیم؛ پشتوانه مدیریت کشوری خصوصا حوزه اقتصادی بانک است. دولت تابع بانک است و هیچ کشوری نیست که دولتش منفک از بانک بتواند سیاستهای اقتصادی خود را اجرا کند.
در کشور ما بدترین سیستم بانکی حاکم است. در سال گذشته ۱۲۰ هزار میلیارد سود سپرده های جاری ما بوده است، اگر این آمار درست باشد وحشتناک است این یعنی آتش به تولید یعنی چرخ تولید را قفل کن بگذار کنار.
اقتصاد آمریکا را که امروز می بینیم که یک اقتصاد سرمایه گذاری است در آن زمانی که داشت شکل می گرفت یک چنین مسیر امروز ی ما را طی می کرد یعنی اگر ما این مسیر را ادامه دهیم عاقبت به یک نظام سرماه داری کپی امریکا خواهیم رسید.
اخبار شگفت انگیز از بودجه 95
در بودجه ۹۵ که هنوز داده نشده ولی اخبارش هست، یک جاهایی شگفتی در آن وجود دارد، و آن افزایش ۲۰ درصدی با توجه به قیمت پایین نفت است؛ و ما درآمدهای دولت را ۲۵ درصد از نفت داریم. اینها همه نشان از یک تناقض جدی در میزان بودجه پیش بینی شده است و از آن طرف با این کاهش ها و سیاست جدایی اقتصاد از نفت خیلی هم خوانی ندارد، و رئیس جمهور باید شفاف کند و توضیح دهد که این خلاء ها را چگونه پر می کند.
دولت چیزی را که خیلی به آن می بالید و می گفت بر خلاف دولت قبل به موقع بودجه را به مجلس می دهد، اما امسال نمی دانم بحث انتخابات هست یا چیزی دیگر، از این مدال افتخار گذشته و بی نظمی در پیش گرفته است و می گوید برنامه ششم کار دارد و می خواهیم بودجه را با برنامه ششم بدهیم و توپ را به زمین مجلس انداخته اند که آقای لاریجانی آنها را با هم خواسته و ما هم صبر کرده ایم که آنها را باهم بدهیم و این توجیه درستی نیست.
از بحث بودجه بخواهیم بگذریم و بخواهیم به بحث اقتصاد بپردازیم، متاسفانه در نگاهها و عملکردها، دولتها عموما نگاههای یک بعدی و بعضا تعصبی بر مبنای آن نگاههای سیاسی و جناحی هیچ تعادلی اصولا ندارند و ما تعادل درستی بین برنامه نویس ها و استراتژیک ها نمی بینیم و این فاصله ها ضرر زیادی به کشور وارد کرده است. من به حرفهای دکتر آشتیانی که می گویند نمی شود کشور را با تئوری اداره کرد، موافق هستم و جمله درستی است اما نه صددرصدش؛ ما امروز نمی توانیم از قواعد علمی مدیریتی و اقتصادی هم منفک و تافته جدا بافته باشیم؛ از انجا که امروز قاعده مدیریتی می گوید که در مباحث اقتصادی دولت ها نباید ورود مستقیم داشته باشند و بنگاه داری کنند و خودشان بخواهند هم سیاستگزار باشند و هم مجری باشند و هم ناظر باشند، که این بحث یکی از آن بیماری های بدخیم کشور است.
امروزه هر اقلیمی، هر سرزمین و هر کشوری اقتصاد خاص خودش را دارد، ما نمی توانیم بیاییم الگوبرداری کنیم. بعضی از سیاستمداران ما متاسفانه اینگونه مدیریت می کنند و سریع یک الگویی از یک کشور برمی دارند. امروز رسما می بینیم وزیر اعلام می کند که مدیر را از خارج باید وارد کنیم، ای کاش می گفت الگو وارد کنیم، حال یک وقت می گویند الگوها را مطالعه کنیم که این بد نیست ما از الگوهای موفق کشورهای دیگر که با بحث بومی ما هم همخوانی دارد استفاده کنیم که اشکالی ندارد ولی وقتی بگوییم نه مدیر بیاوریم که این نوع نگاه اشتباه است.
در دوره احمدی نژاد تجمل گرایی خیلی کم بود
در زمان احمدی نژاد تجمل گرایی را حداقل می دیدیم، ایشان هنجار شکنی هایی در جنبه مثبت آن داشت اما هیچگاه با مجلس هماهنگی لازم را نداشت، هیچوقت ۳۰ درصد درآمد یارانه ها به تولید نرسید و علیرغم کارهای خوبی که شد، مانند مسکن مهر که بخش مسکن را از دست مافیا خارج کرد. به نظر بنده یک اینکه، مدیریت ما استاندارد نیست، دومین مورد اینکه ما با قاعده حرف نمی زنیم. هیچ کس نیست به این دولت یا دولت قبلی و یا قبل تر بگوید این چیزها که می گویید براساس کدام قاعده و منطق است. وقتی دولت با مجلس تعامل نکند، مجلس کارآمد می شود ناکارآمد، ما تا زمانی که نگاهمان را به آن مدیریت بلوغ یافته، من به این نوع مدیریت ها می گویم مدیریت نابالغ که شخص خودش را جایگزین مدیریت می کند، سلیقه خودش را جایگزین قواعد مدیریت می کند، بیشترین آسیب این نوع نگاه و نابالغی مدیریت است. من اعتقادم این است که موضوع رکود مال این دولت نیست، در این دولت خیلی غیر منطقی به این دامن زدند، اما جریان رکود انجایی کلید خورد که ما تولید را رها کردیم، جریان یارانه ها از تولید منفک ماند یواش یواش واحدهای تولید خوابید واشتغالها تبدیل به بی کاری شد.
مجلس درگیر جریانات سیاسی است/بدترین سیستم بانکی را داریم
مجلس هم عملکردش دسخوش جریانات سیاسی می شود، افراط و تفریط در تصمیم گیری هایش وارد می شود، اما حوزه نظارتی که آقای آشتیانی اشاره کردند، ببینید نظارت وظیفه دوم مجلس است، مجلس نظارتی هم اگر دارد بیشتر در اجرای قوانینی که مصوب می کند باید داشته باشد؛ اگر منطقی نگاه کنیم می گوییم مگر مملکت دستگاه نظارتی ندارد، قوه قضاییه، بازرسی کل کشور، سازمان حسابرسی، حراستها هستند، پس اساسا ضعف این نظارتها است که مجلس مجبور می شود طرح تفحص را داشته باشد، مانند قرارداد دکل های نفت که خودمان انجام دادیم. اساس مسئله مدیریت است تا مدیریت لنگ می زند نمی توان کاری کنیم؛ پشتوانه مدیریت کشوری خصوصا حوزه اقتصادی بانک است. دولت تابع بانک است و هیچ کشوری نیست که دولتش منفک از بانک بتواند سیاستهای اقتصادی خود را اجرا کند.
در کشور ما بدترین سیستم بانکی حاکم است. در سال گذشته ۱۲۰ هزار میلیارد سود سپرده های جاری ما بوده است، اگر این آمار درست باشد وحشتناک است این یعنی آتش به تولید یعنی چرخ تولید را قفل کن بگذار کنار.
اقتصاد آمریکا را که امروز می بینیم که یک اقتصاد سرمایه گذاری است در آن زمانی که داشت شکل می گرفت یک چنین مسیر امروز ی ما را طی می کرد یعنی اگر ما این مسیر را ادامه دهیم عاقبت به یک نظام سرماه داری کپی امریکا خواهیم رسید.
اخبار شگفت انگیز از بودجه 95
در بودجه ۹۵ که هنوز داده نشده ولی اخبارش هست، یک جاهایی شگفتی در آن وجود دارد، و آن افزایش ۲۰ درصدی با توجه به قیمت پایین نفت است؛ و ما درآمدهای دولت را ۲۵ درصد از نفت داریم. اینها همه نشان از یک تناقض جدی در میزان بودجه پیش بینی شده است و از آن طرف با این کاهش ها و سیاست جدایی اقتصاد از نفت خیلی هم خوانی ندارد، و رئیس جمهور باید شفاف کند و توضیح دهد که این خلاء ها را چگونه پر می کند.
دولت چیزی را که خیلی به آن می بالید و می گفت بر خلاف دولت قبل به موقع بودجه را به مجلس می دهد، اما امسال نمی دانم بحث انتخابات هست یا چیزی دیگر، از این مدال افتخار گذشته و بی نظمی در پیش گرفته است و می گوید برنامه ششم کار دارد و می خواهیم بودجه را با برنامه ششم بدهیم و توپ را به زمین مجلس انداخته اند که آقای لاریجانی آنها را با هم خواسته و ما هم صبر کرده ایم که آنها را باهم بدهیم و این توجیه درستی نیست.
از بحث بودجه بخواهیم بگذریم و بخواهیم به بحث اقتصاد بپردازیم، متاسفانه در نگاهها و عملکردها، دولتها عموما نگاههای یک بعدی و بعضا تعصبی بر مبنای آن نگاههای سیاسی و جناحی هیچ تعادلی اصولا ندارند و ما تعادل درستی بین برنامه نویس ها و استراتژیک ها نمی بینیم و این فاصله ها ضرر زیادی به کشور وارد کرده است. من به حرفهای دکتر آشتیانی که می گویند نمی شود کشور را با تئوری اداره کرد، موافق هستم و جمله درستی است اما نه صددرصدش؛ ما امروز نمی توانیم از قواعد علمی مدیریتی و اقتصادی هم منفک و تافته جدا بافته باشیم؛ از انجا که امروز قاعده مدیریتی می گوید که در مباحث اقتصادی دولت ها نباید ورود مستقیم داشته باشند و بنگاه داری کنند و خودشان بخواهند هم سیاستگزار باشند و هم مجری باشند و هم ناظر باشند، که این بحث یکی از آن بیماری های بدخیم کشور است.
امروزه هر اقلیمی، هر سرزمین و هر کشوری اقتصاد خاص خودش را دارد، ما نمی توانیم بیاییم الگوبرداری کنیم. بعضی از سیاستمداران ما متاسفانه اینگونه مدیریت می کنند و سریع یک الگویی از یک کشور برمی دارند. امروز رسما می بینیم وزیر اعلام می کند که مدیر را از خارج باید وارد کنیم، ای کاش می گفت الگو وارد کنیم، حال یک وقت می گویند الگوها را مطالعه کنیم که این بد نیست ما از الگوهای موفق کشورهای دیگر که با بحث بومی ما هم همخوانی دارد استفاده کنیم که اشکالی ندارد ولی وقتی بگوییم نه مدیر بیاوریم که این نوع نگاه اشتباه است.
در دوره احمدی نژاد تجمل گرایی خیلی کم بود
در زمان احمدی نژاد تجمل گرایی را حداقل می دیدیم، ایشان هنجار شکنی هایی در جنبه مثبت آن داشت اما هیچگاه با مجلس هماهنگی لازم را نداشت، هیچوقت ۳۰ درصد درآمد یارانه ها به تولید نرسید و علیرغم کارهای خوبی که شد، مانند مسکن مهر که بخش مسکن را از دست مافیا خارج کرد. به نظر بنده یک اینکه، مدیریت ما استاندارد نیست، دومین مورد اینکه ما با قاعده حرف نمی زنیم. هیچ کس نیست به این دولت یا دولت قبلی و یا قبل تر بگوید این چیزها که می گویید براساس کدام قاعده و منطق است. وقتی دولت با مجلس تعامل نکند، مجلس کارآمد می شود ناکارآمد، ما تا زمانی که نگاهمان را به آن مدیریت بلوغ یافته، من به این نوع مدیریت ها می گویم مدیریت نابالغ که شخص خودش را جایگزین مدیریت می کند، سلیقه خودش را جایگزین قواعد مدیریت می کند، بیشترین آسیب این نوع نگاه و نابالغی مدیریت است. من اعتقادم این است که موضوع رکود مال این دولت نیست، در این دولت خیلی غیر منطقی به این دامن زدند، اما جریان رکود انجایی کلید خورد که ما تولید را رها کردیم، جریان یارانه ها از تولید منفک ماند یواش یواش واحدهای تولید خوابید واشتغالها تبدیل به بی کاری شد.