آیا معیار قیمتهای جهانی است یا چیزی دیگر؟ برای رسیدن به پاسخ این پرسشها باید عملکرد دولت و مبانی و مراحل آن را مرور کنیم تا تناقضها و واقعیات این عرصه را در کنار هم ببینیم.
حل فوری مشکلات را از ما بخواهید!
دولت یازدهم از ایام انتخابات تاکنون همه را به عدم بهرهگیری از دانش و علم و دور بودن از برنامههای علمی و بلندمدت و کوتاهمدت متهم کرده و میکند.
متقابلا مدعی بودند برای هر مشکلی برنامهای دارند و البته علتالعلل همه مشکلات را پیدا کردهاند که چیزی نیست جز نداشتن رابطه با کدخدا! آنها معتقد بودند کلید حل همه مسائل در داشتن رابطه با آمریکاست و در این کار تا آنجا پیش رفتند که آب و هوا و تغییرات آن را هم به این موضوع پیوند زدند! همزمان عدهای از عوامل نزدیک به دولت که سر سفره پر نعمت مردم نشستهاند، مدعی بودند هر روز که در این سیر تاخیر شود، فلان مبلغ به کشور زیان وارد میشود ولاجرم با مثلا تصویب توافق هستهای و... مبالغ کلان و هنگفتی به جیب مردم سرازیر میشود!
چند سال دیگر صبر کنید
اما پس از آنکه زمام امور را بدست گرفتند و با تدبیر و همراهی نظام، این مجال را یافتند که با غرب مذاکره و سپس توافق کنند و وقتی که موقع میوه دادن درخت موعود شد، ناگهان همه وعدهها را به طاق نسیان کوبیدند! هر یک حرف تازهای مطرح کردند که راه جدیدی در پیش گرفتند! انگار نه انگار که همینها بودند که دم از حل شدن فوری و آنی مشکلات میزدند! حالا مسعود نیلی مشاور اقتصادی رئیسجمهور بیاینکه به یاد بیاورد به مردم چه وعدههایی دادهاند، همه وعدههای رونق را به سال 97 ارجاع داده است! روز گذشته سخنگوی دولت هم پدیدار شدن آثار اجرای برجام را مستلزم صرف سالها وقت اعلام کرد!
توقع مردم را بالا نبرید!
اما در بین این سخنان، اظهارات اسحاق جهانگیری از هم جالبتر است. او از بالا رفتن توقعات مردم اظهار نگرانی کرده و گفته نباید چنین شود! اما نگفت که چه کسی یا کسانی توقع مردم را بالا میبرند!؟ منتقدان سیاستهای اقتصادی و خارجی دولت که صرفا به نقد اشکالات این سیاستها میپردازند و بر این نکته اصرار دارند که با این سیاستها و روشها، نمیتوان وعدهها را اجرایی کرد. آیا این ایجاد توقع است!؟ و آیا اساسا کاری در دست منتقدان است که بتوانند وعدهای بدهند و توقعی ایجاد کنند؟! آیا جز این است که همه توقعات ایجاد شده در مردم، همانهایی است که دولت تدبیر وامید در طول 2 سال گذشته ایجاد کرده است و اساسا مردم چه توقع خاصی دارند جز اینکه بدانند رکود کی تمام میشود و افزایش قیمتها چه وقت به پایان میرسد؟!