به گزارش تابناک مازندران، صدای شمال نوشت: وقتی کاخ ها نصیب فامیل های خواص، ومسئولین خاص وبازنشستگان با نفوذی شد که هریک چند خانه دارند وخود در بهشت بیت المال ارتزاق مینمایند و سهم فرزندان شهدا از این سفره هیچ، آقای استاندار دولت انقلابی!، پا از رکاب شهدا گرفتید و فرزندان شهدا در این آسمان یک ستاره هم ندارند.
این نامه را فقط استاندار مازندران بخواند:
نامه یک دختر شهید نوشهر و چالوسی به پدر شهیدش/ اندوه نامه دختر شهید از بی مهری مسولین نوشهر و چالوس و ناعدالتی ها و تبعیض در این دیار ‼️
در نامه دختر شهید "پیرسیاهکل" اهل نوشهر و چالوس به صدای شمال آمده است؛
از کجا شروع کنم از ۳۱ شهریور سال ۵۹ ساعاتی بعد از شروع جنگ که پدر به ماموریت رفت وجان شیرینش را کف دست گرفت ،یا هفتم اذر سال پنجاه و نه روز نیروی دریایی روز عملیات غرور آفرین مروارید که پدر و همرزمانش شجاعانه جنگیدند و پدر برای دفاع از آب وخاک وناموس با دست به گردن بسته تا پای جان ایستاد و پیکرش برای همیشه در آب های خلیج تا ابد فارس آرام گرفت.
من ۴۳ سال با مفهوم انتظار رفاقت دارم.من ۴۳ سال با دلتنگی غروب پنج شنبه ورزیدن به دنبال مزار پدر عادت دارم.من با اشک های پنهانی وغریبانه ی مادرم بزرگ شدم.
والله تاریخ از نگاشتن ۸ سال دفاع مقدس در صفحات روز گار ناتوان است.
این ها سهم من از انقلاب بود نه فیش های نجومی وکاخ ها⁉️
همان هایی که برای به دست آوردن کرسی های خوش نشین مدیریتی، چفیه به گردن آویختند خون شهدا را برای رسیدن به مقصد آزاد اندیشی قرار دادند.
خوردند وبردند و چاپیدند ونتیجه اش این شد که ساره پیرسیاهکل فرزند شهید جاوید الاثر با تنی رنجور روحی خسته وقلبی شکسته از نامردمی ها وهمسری بیمار روی تخت بیمارستان باید اسیر وآواره ی کوچه وخیابان های چالوس ونوشهر باشد.
پدرم گوش بده گوش که صحبت دارم
بی تو عمریست که کمبود محبت دارم
با تو اندازه ی یک سهمیه نسبت دارم
انقدر سهمیه از بغض خریدم که نگو‼️
پدر این شهر پر از ماتم و دلتنگی شد⁉️
قلب در سینه ی این طایفه چون سنگی شد
صورت سرد من از سیلی غم نیلی شد
هر شب از رنج چنان رنج کشیدم که نگو⁉️
پدر منم دخترت !غریب افتاده بین این مردم!
آنقدر نگاهم نکرده ای که پاک از یادت رفته ام
تنها هستم در کشور وشهری که به بهای جان شیرینت خریدیش‼️
دارم مچاله میشوم زیر نگاه آدم هایی که چشمشان کوررنگی دارد مرا به سیاهی شب سفید می بینند⁉️
پدر بی تو حوصله ام ابریست
بی تو آرزو هایم قد خمیده اند
وتو نیستی تا بدانی تنهایی چقدر سخت است⁉️
پدر راستی چقدر صبوری سخت است⁉️
پدر دیروز از حفظ آثار دفاع مقدس تماس گرفتند که کوچه ای رابه نامت کنند⁉️
ولی مسئولین این شهر نمی‌دانند که فرزندت دخترت چه روزهای سخت بی کسی را در کوچه کوچه شهر در این سه ماه اخیر گذراند‼️
این روزها روزهای بودن توست روزهای خواستن توست پدر
قاب عکست کارم را راه نمی اندازد⁉️
چشم هایت از پلک نزدن در قاب خسته نشد؟
نیستی تا مرهم بشوی برای قراری هایم دل خوش شوم به داشتن بابا‼️
همین قدر دردناک وغم انگیز، کاش مسولین بدانند که برای یک صندلی که شما تکیه داده اید ۷۰ شهید تقدیم نظام مقدس کرده‌ایم ومسئولین و شما مدیون خون شهدا هستید، کجای قانون و عدالت اسلامی آمده است، فرزند شهید کارمند اداره راه و شهرسازی بی خانمان باشد و نزدیکان خواص ومسئولین نوشهری در این دو شهرستان در با لابی روابط‌عمومی های یک نهاد مردمی،در ویلاهای دولتی سکونت گزینند و کک هیچ نهادی نظارتی هم نگزد!
چرا باید قوانین برای فرزندان صاحبان اصلی این کشور که همانا خانواده شهدا هستند و با نزدیکان مسئولان متفاوت باشد‼️