متن این یادداشت به شرح زیر میباشد:
مقدمه
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، حدود 30 سال پیش یعنی در سال 1990 میلادی تصویب کرد که روز اول اکتبر هر سال میلادی برابر با نهم مهرماه به عنوان "روز جهانی سالمندان"(International Day of Older Persons) نامگذاری شود. مهمترین هدف سازمان ملل متحد از این اقدام و نامگذاری این بود تا از این طریق، اهمیت پدیده سالخوردگی جمعیت و ضرورت ارج نهادن به جایگاه سالمندان در سرتاسر جهان نشان داده شود.
جمعیت سالمندان جهان و ایران
بررسی تاریخ تحولات جمعیت جهان نشان میدهد که سالخوردگی جمعیت یک پدیده جدید محسوب میگردد بدین معنا که حتی تا حدود 70 سال قبل یعنی در سال 1950 میلادی فقط 5 درصد کل جمعیت جهان را سالخوردگان بالای 65 ساله تشکیل میدادند، درحالی که این میزان در حال حاضر تقریبا دو برابر شده است و پیش بینیهای جمعیت شناسان سازمان ملل متحد نیز نشان میدهد که روند صعودی میزان سالخوردگی جمعیت جهان در سالهای آینده تداوم خواهد یافت و به بیش از سه برابر یعنی 16 درصد در سال 2050 میلادی خواهد رسید .
درحال حاضر سالخوردگی جمعیت در کشورهای پیشرفته جهان، بیشتر و برجستهتر است: بهطور متوسط، حدود 20 درصد جمعیت آنها را سالمندان بالای 65 سال تشکیل میدهند. این میزان در برخی کشورها بالاتر است مثلا نزدیک به یک سوم کل جمعیت کشور ژاپن و حدود یک چهارم کل جمعیت ایتالیا و آلمان را سالخوردگان تشکیل میدهند. از سوی دیگر، میزان سالخوردگی جمعیت در کشورهای درحال توسعه جهان از جمله کشور ما هنوز چندان چشمگیر و برجسته نیست(کمتر از 10 درصد)، اما در دهههای آینده بیشترین رشد سالخوردگی جمعیت جهان مربوط به سالخوردگان کشورهای درحال توسعه خواهد بود. مطابق نتایج اولین سرشماری عمومی جمعیت ایران در سال 1335، در حدود 4 درصد جمعیت کل کشور ما را سالمندان بالای 65 ساله تشکیل میدادند که این میزان در سال 1400 مطابق دادههای سازمان ملل متحد، به حدود 8 درصد رسیده است. البته در سالهای آینده، سالخوردگی جمعیت در کشور ما نیز مانند سایر کشورهای جهان بطور چشمگیری افزایش خواهد یافت.