تابناک رضوی: کیومرث پوراحمد،نویسنده وکارگردان نامدارسینما و تلویزیون که با آثاری مانند؛ قصه های مجید، سرنخ، اتوبوس شب و......سال هادرکنارهنرمندان درجه یک کشوردرخشید، سرانجام قربانی دگم اندیشی ها،بی احترامی ها وبی حرمتی ها وانحراف های سینما و تلویزیون و تخریب فرهنگ و هنرتوسط نامسوولان ونامدیران وکاستی های ایمانی وخداباوری خودشد. اودراوضاع روحی نابسامان وسرخورده ازنامردیهاو نامردمی ها تسلیم یاس وافسردگی وناامیدی گشت ودرسراشیب سقوط دیگران ساخته وسلطه سوداگری وبی فرهنگی و بی هنری برسیما وسینما ،چون خود راتنها وبدون یاوریافت وهمراه وهمدم وهمصدا در عرصه هنرندید وگوش شنواووجدانی بیداردرمیان صندلی نشینان فرهنگ وهنر وحتی اهالی متفرق و پژمرده هنرنبود وتوان ادامه حیات درچنین شرایط رانداشت ودیگر نتوانست ونشدونگذاشتندکه مانند دوران درخشش هنری اش درسینما و تلویزیون باز هم بدرخشد،به جای توکل وتسلیم حق،خودرابدون اختیار در اختیارمرگی که هنوزبا او فاصله داشت، سپردودنیای خاکی راترک گفت.شایددرزندگی شخصی پوراحمدمسایلی هم وجود داشته که به تشدیدبدحالی اوکمک کرده است،ولی حال بداوعمدتابه دلیل وضع بدحاکم برسینما وتلویزیون بود که راه حیات هنری رابه روی اووامثال او بسته بود.چیزی شبیه آنچه بر آزاده نامداری و..... تحمیل شد.گرچه پوراحمدبامرگ خود،بسیاری رامتاثرومتاسف کرد،ولی هنرآفرینی های اودرآثارش،همچنان زنده است .آنچه بر او ودیگرانی چون اودرشرایط بدوتلخ سینماوجامعه گذشت ومی گذرد،می تواندنمایشگربن بست های برخی دیگرنیز باشد.درهرحال سهم بیماریهاوغلط های سینماوسیما وحاکمان آن هارادرمرگ پوراحمد هاومرگ تدریجی گروه هایی از هنرمندان خانه نشین و منزوی شده، نبایدنادیده گرفت.شایداگرپوراحمدمورداحترام قرار می گرفت وقدرش دانسته می شدویاران پرامید و پرایمان ومدیران باخدا درکنارش بودند،اوبه ناچار وغلط به جای امید،مرگ راگزینش نمی کرد. خدااو وهمه ماراببخشد و بیامرزد. او رفت،اماماکه هنوز هستیم، بکوشیم به رغم تمام مشکلات ومعضلات، خداوامیدو زیبایی ومهربانی راازیادنبریم ودربرابر شیاطین قدرت وثروت وشهوت وشهرت زانونزنیم ودرهمه حال به یزدان مهربان توکل کنیم.اومارا دوست وهوایمان رادارد!
