به گزارش تابناک همدان، شهید مصیب مجیدی در دوران دفاع مقدس، جانشین اطلاعات و عملیات تیپ ۳۲ انصارالحسین (ع) همدان بود و با نفوذ به عمق جبهه دشمن اطلاعاتی کسب می‌کرد که پایه و اساس پیروزی‌های نیرو‌های ایرانی در عملیات‌های بزرگ و کوچک بود.
وی پس از شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات در هنگام عملیات نیز به یاری نیرو‌های رزمنده می‌رفت و با هدایت و فرماندهی تعدادی از نیرو‌ها به نبرد با دشمن می‌پرداخت.
این سردار خستگی ناپذیر و سرباز همیشه استوار سپاه اسلام و انقلاب در لشکر ۳۲ انصار الحسین علیه‌السلام استان همدان، سرانجام به عهد و پیمانی که با خدای خود بسته بود وفا کرد و در بیست و ششم اسفند ۱۳۶۴ در عملیات ظفرمند والفجر ۸ در منطقه عملیاتی فاو، سر و جانش را فدای معشوق کرد و به دیدار یار شتافت.
شهید مصیب مجیدی، یار و رفیق روز‌های سخت شهید علی چیت‌سازیان بود و آنقدر این دوستی عمیق و ریشه‌دار بود که علی چیت‌سازیان روز‌ها از فراق دوست گریست. در روز تشییع جنازه معاونش در باغ بهشت همدان پشت تریبون رفت و با صدایی بغض‌آلود گفت: «مصیب، فرزند گلوله ها، ترکش‌ها، خمپاره‌ها، فرزند گرسنگی‌ها، تشنگی‌ها، خستگی‌ها و مالک اشتر زمان بود»
وی پس از شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات در هنگام عملیات نیز به یاری نیرو‌های رزمنده می‌رفت و با هدایت و فرماندهی تعدادی از نیرو‌ها به نبرد با دشمن می‌پرداخت.
این سردار خستگی ناپذیر و سرباز همیشه استوار سپاه اسلام و انقلاب در لشکر ۳۲ انصار الحسین علیه‌السلام استان همدان، سرانجام به عهد و پیمانی که با خدای خود بسته بود وفا کرد و در بیست و ششم اسفند ۱۳۶۴ در عملیات ظفرمند والفجر ۸ در منطقه عملیاتی فاو، سر و جانش را فدای معشوق کرد و به دیدار یار شتافت.
شهید مصیب مجیدی، یار و رفیق روز‌های سخت شهید علی چیت‌سازیان بود و آنقدر این دوستی عمیق و ریشه‌دار بود که علی چیت‌سازیان روز‌ها از فراق دوست گریست. در روز تشییع جنازه معاونش در باغ بهشت همدان پشت تریبون رفت و با صدایی بغض‌آلود گفت: «مصیب، فرزند گلوله ها، ترکش‌ها، خمپاره‌ها، فرزند گرسنگی‌ها، تشنگی‌ها، خستگی‌ها و مالک اشتر زمان بود»
