توهم رسانه اصلاح طلب!

از خودم پرسیدم به راستی منفعت مادی تا چه اندازه می تواند برای یک فرد سیاسی مهم باشدکه برای نائل شدن به آن چوب حراج به آبرویش بزند و اختلاف یک نفر را بایک جریان سیاسی تعمیم دهد!
البته دراین میان به افراد خارج از گود هم فکر کردم،کسانی که از متن سیاست و حاشیه های آن تقریبا هیچ نمیدانند و به مجهولات قاعده بازی سیاسیون آگاه نیستند.
خطاب به این افراد اعلام میکنم؛
اگر هر روز از عرصه سیاست خبرهای عجیب وغریب بگوش می رسد ،اتفاق شگرفی رخ نداده است، نگران نباشید؛ ما این روزها شاهد سخت‌ترین دگردیسی ایدئولوژیک نیستیم اما متاسفانه با مجموعه تنش‌ها و درگیری‌های سیاسی روبرو هستیم که اگر به دقت مورد موشکافی قرار گیرد تنها یک نتیجه از آن می‌توان استنباط کرد و آن هم نائل نشدن به اهداف واغراض شخصی است!
پدیده ای شوم که فرصت رشد وتوسعه را استان زایل می‌کند ومجال تشریک مساعی صادقانه را از عرصه سیاست!
قبل از هر سخنی لازم است به اطلاع خوانندگان محترم برسانم؛ وابسته به هیچ یک از جریان های سیاسی نیستم اما اتفاقات سیاسی را بخوبی رصد می‌کنم وکم وبیش در جریان اختلافات جریان های اصلاح طلب واصوالگرا قرار دارم.
اینکه کمتر شاهد انتشار اخبار اختلاف درون جریان اصلاح طلب در رسانه های اصوالگرا را شاهد هستیم به معنی یکپارچگی گروه های سیاسی این طیف نیست واین ظاهر قضیه است که اصلاح طلب ها سازمان یافته عمل می‌کنند.
سکوت اصوالگرایان از شنیدن اخبار اختلاف اصلاح طلب ها ومصاحبه نکردن با افرادی که با این جریان به اختلاف میرسند هم به نوعی بی‌عرضگی رسانه های اصوالگرا را نشان می دهد زیرا همیشه افراد سیاستمدار با عیان کردن اختلافات رقبای سیاسی خود با نمایش دروغین یک اختلاف جزئی را به یک فروپاشی گروهی تعبیر می‌کنند تا بدین وسیله ادعای فضلیت و برتری در مقابل جریان مقابل را دراذهان عمومی تداعی کنند!
اصوالگرایان رسانه های خود را به خبرنگاران آماتور سپرده اند که نه توانایی تحلیل شرایط سیاسی استان را دارند ونه وقتی را صرف مطالعه وپژوهش وتحقیقات اجتماعی می‌کنند تا در زمان نیاز بتوانند با تحلیل درست جامعه را از نگرانی برهانند!
ظاهرا آنها نمی دانندجامعه در دو قطب مردم و حکومت، به افرادی نیاز دارد که آگاه باشد واهل فضل و دانش وپژوهش چرا که بدون این مهم، هیچ نقد و مساعدت و تحلیل و برنامه ای به درد بخور و سودمند نیست.
یک خبرنگار باید اهل اندیشه و خردورزی باشد تا در مواجهه با مجهولات ابتدایی تأمل کند و فکورانه در شرایط سخت و دشوار، با انتشار یادداشت وتحلیل های شفاف حقیقت را در روزهای ابری عرصه سیاست همچون خورشیدی تابناک روشن سازد.
سکوت رسانه های اصوالگرا در مقابل انتقاد یک فرد از این جریان سیاسی که اخیرا در توییتی انصراف خود را ازاین عرصه اعلام و خودرا مستقل وآزاده خوانده برایم عجیب وباورنکردنی است.
البته مصاحبه این فرد با یک رسانه اصلاح طلب بیشتر این گمانه زنی را تقویت می‌کند که نامبرده بشدت تمایل به دیده شدن دارد آن‌هم بشکل افراط گونه وبدون درنظر گرفتن مصالح عمومی!
اینکه یک رسانه اصلاح طلب با آگاهی از این اتفاق برای مخدوش کردن وجهه استاندار مرکزی وقلب ماهیت حقیقت مرتکب اقدام سخیفی می شود به خودی خود اهمیتی ندارد زیرا پایگاه اجتماعی ومردمی هر رسانه به راحتی وبا یک پیمایش آماری ساده قابل شناسایی است آنچه که سبب شد به این موضوع ورود کنم، کثرت پیام‌ها و واکنش هاست که به نوعی سردرگمی مخاطبان را نشان می دهد.
اگر منصفانه بخواهیم قضاوت کنیم ونه جانبدارانه باید این پرسش را مطرح کرد که آیا برای ارزیابی عملکرد استاندار مرکزی کمی عجولانه عمل نکرده ایم؟!
متاسفانه برخی اجازه نمی‌دهند مهر حکم انتصاب استاندار مرکزی خشک شود سپس به قضاوت او بنشینند و با چوب خیزان به دنبال احقاق حقوق عامه باشند!
بطور دقیق نمیدونم این افراد چطور فردای قیامت پاسخگوی رفتار شنیع خود هستند اما اگر این افراد آزاده هستند ومنصف، باید بدانند راهی که در پیش گرفته اند به ترکستان ختم می شود!
ای کاش اجازه میدادند حداقل یک سال از انتصاب استاندار مرکزی می‌گذشت سپس اورا در محکمه رسانه ای به جرم تخلف انجام نداده محکوم به جزا می‌کردند اینگونه حداقل صاحبان خرد کمی می اندیشیدند ومیگفتند؛ شاید انصاف همین باشد!!
امروز همه ما در این دوران مصداق این بیت از شعر سعدی شاعر نامی ایران زمین هستیم ؛
همنشین تو از تو به باید
تا تو را عقل و دین بیفزاید
انسان عاقل وآزاده در گذر زمان با آزمون‌های مختلفی محک میخورد و به تدریج به عیاری بالا از صُلبی و زلالی و انسجام می رسد.
درخانه اگر کس است،این بیت برای اهل سیاست بس است...