در واقع برای اینکه متوجه شد تا چه اندازه اتفاق نظر جهانی در مورد چنین مناسبتی وجود دارد، لازم نیست راه دوری رفت. کافی است جستجویی سریع در اینترنت داشته باشیم تا ببینیم تقریباً چنین روزی در تقویم رسمی کشوری وجود ندارد و کمتر نهاد مرجعی در زمینه‌ی عکاسی یا تعیین رویداد‌های جهانی، چنین روزی را به عنوان روز جهانی عکاسی به رسمیت شناخته‌اند.
با این وجود تعدادی از وب‌سایت‌های عکاسی و وب‌سایت‌هایِ روزشمارِ مناسبت‌ها در جهان، امروز را به عنوان روز عکاسی معرفی کرده‌اند. ماجرا از چه قرار است؟
واقعیت این است که ایده‌ی نام‌گذاری روزی به عنوان روز جهانی عکاسی عمر چندان طولانی ندارد. در سال ۲۰۱۰ میلادی، جوانی استرالیایی به نام کُرسکه آرا (Korske Ara) با رونمایی از وب‌سایتی با عنوان «روز عکاسی جهانی» پیشنهاد داد که روز ۱۹ آگوست به عنوان روز عکاسی گرامی داشته شود و عکاسان به مناسبت این روز عکسهای خود از جهان پیرامون را به اشتراک بگذارند.
۱۹ اگوست از آن جهت انتخاب شده بود که مقارن با اعلام رسمی عکاسی در آکادمی علوم پاریس در سال ۱۸۳۹ توسط لویی داگر است؛ البته پیش از این تاریخ فرایند عکاسی وجود داشته و داگر هم نخستین و تنها شخصی نیست که در فرایند شکل‌گیری عکاسی نقش داشته است.
از نظر سوزان سونتاگ؛ به نظاره نشستن فجایعی که در کشوری دیگر در حال وقوعند از جمله ناب‌ترین تجربه‌های دوران مدرن است، پیشکشی که بیش از یک قرن و نیم کار حرفه‌ای و متخصصی که ملقب به خبرنگارند به ما ارزانی داشته و دائما بر مقدار آن افزوده می‌شود.
مدت‌ها باور بعضی افراد بر این بود که اگر بشود وحشت را به حد کافی واضح و بی پرده نشان داد، بیشتر مردم بالاخره متوجه شناعت و حماقت جنگ می‌شوند. این مجموعه عکس منتخب ده سال گذشته جهان است که از جنگ‌ها و حوادث طبیعی گرفته شده است.
این عکس‌ها تکان دهنده هستند و نکته همین جاست، عکس برخلاف گزارشی مکتوب فقط یک زبان دارد و مخاطبان بالقوه اش همگان هستند. روز عکاسی مبارک
تیترو میزدین عکسهای از سوریه و یمن