به گزارش تابناک سمنان: در دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک وأسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ ولا أعْصیکَ یا جَوادَ السّائلین خدایا در این ماه من آنچه تو را خوشنود میکند از تو درخواست می‌کنم و از آنچه تو را بیازارد به تو پناه می‌برم و از تو در این ماه توفیق اطاعت و ترک نافرمانی‌ات را خواستارم. اى بخشنده نیازمندان.
حجت الاسلام و المسلمین حمید رضا بصیری مدرس دانشگاه و کارشناس مذهبی در تفسیر دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان به خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: در فرازی از دعای روز بیست و چهارم به خدا می‌گوییم، خدایا به تو پناه می‌برم، از آن که تو را آزار دهم. آزار درباره خدا شاید معنا نداشته باشد، کسی که واجب الوجود، مطلق و کامل است، آزار در او معنا ندارد. موجود ناقص است که آزار برایش معنا دارد و اذیت می‌شود. اما خدا، چون با زبان ما با ما صحبت میکند، می‌گوید که بعضی از کار‌های شما کار‌های آزار دهنده است.