سه ماه از سال ۲۰۱۸ می گذرد، ولی نه دلار حریف یورو شده است و نه یورو حریف دلار. به نظر می رسد که بانک های مرکزی هر دو ارز در نقطه ای که نرخ برابری قرار گرفته است، راضی هستند.
در بازارهای جهانی بیشترین مبادله در بازار جهانی ارزها با این جفت ارز انجام می شود. در نتیجه همه نگران شکست یکی از این دو ارز و رونق دیگری هستند. بازار کالاها نیز منتظر اتفاقات آتی این جفت ارز است . برای بازار سهام نیز مهم است که آینده این دو ارز چگونه خواهد شد. طبیعی است که در بازار بدهی هم هر روز در این مورد التهاب وجود دارد.
نهادی که میتواند بیشترین اثر را روی این دو جفت ارز بگذارد فدرال رزرو در امریکا و بانک مرکزی منطقه یورو است. رفتار و گفته های مسئولین این دو نهاد قدرتمند نشان می دهد که هیچ یک به دنبال تقویت و یا تضعیف ارز خود نیست . در نشست مطبوعاتی اخیر رییس بانک مرکزی اروپا، ماریو دراگی به شفافیت و در عین حال غیر قابل پیش بینی، پشت یورو را خالی کرد تا انتظارات بازار را در افزایش یورو سرکوب کند. وی در این زمینه موفق شد و یورو نه تنها افزایش نیافت بلکه بیش از یکصد پیپ کاهش هم یافت. در نشست مطبوعاتی فدرال رزرو هم تلاشی برای گرانتر کردن دلار بعمل نیامد. جالب است که هر چه آمارهای اقتصادی از این طرف یا آن طرف بهبود نشان می دهد و نرخ ارز مربوطه را بالا می برد، بانک مرکزی یا فدرال رزرو تلاش میکند که میزان بالا رفته با گفته هایی که بازار در آن حساس است ، جلوی این افزایش را بگیرد و مانع تبدیل شدن این افزایش به یک جهت گیری قدرتمند تمایلات بازار market sentiment شود. با این وضعیت پیش بینی می شود که این دو ارز کماکان همپای هم تغییر کنند و در نتیجه میتوان پیش بینی کرد که در ماههای آینده نیز، همانند سه ماهه اول سال ، نرخ برابری یورو به دلار در کانال قدرتمند ۱/۲۰- ۱/۲۵ باقی بماند. برخورد ارزهای این دو منطقه هر چند که یک بازار متعادل ایجاد کرده است ، ولی شرایط را برای افزایش ین و طلا فراهم کرده است .